Ripasso z chrząszczykowego dyskontu (by k.)

Biedronkowych degustacji ciąg dalszy…

W dniu wczorajszym okazało się, że „Biedronka” na naszej ukochanej Wildzie posiada szerszy asortyment włoskich win obiecywanych przez gazetkę, tak więc  Mąż mój wyszedł z tegoż przybytku z 6 flaszkami czerwonego trunku, zostawiając przy tym 98 PLN;) Papa mi się od razu uśmiechnęła, bo okazało się, że dostępna również była Valpolicella Ripasso, na którą miałam wielką ochotę. Jest to najdroższe wino oferowane przez „Biedronkę” – całe 24,99 PLN;)

  

Producent - Tenimenti Conti Neri; Internet mówi mi, że od 2001r. rokrocznie „wypuszcza” Valpolicellę Ripasso. Alkohol – 13,5% (spodziewałam się odrobinę więcej, ale pewnie za bardzo sugerowałam się faktem, iż trunek ten ma cechy wspólne z Amarone). No to siup – do dekantera.

Kolor ciemny, ale odrobinę jaśniejszy od Salice Salentino, klarowny, lekko wpada w fiolet.

Nos – wyczuwalne owoce leśne i znowu kurka te jeżyny… wyraźna woń gorzkiej czekolady. Z czasem delikatna woń dymu i czegoś przypalanego. 

Pierwszy łyk i normalnie jestem wniebowzięta – wino gęste, bogate, pełne, z wyraźnym posmakiem czekolady, owoców leśnych i jakby lekko przypalane. Kwas jest (;))))), słodycz też jest – szczególnie przy końcówce. No po prostu bardzo smaczne wino. Za całe 24,99 PLN;)) Z przyjemnością wychylamy całą flaszkę. Na pewno zakupimy więcej butelek – SZCZERZE POLECAM.

Salice Salentino wypite wcześniej nie było jakimś super-winem – ot dobra zależność ceny do jakości, trunek jak najbardziej do wypicia. Ale Valpolicella… pycha… Być może mój zachwyt po części wynika ze słabości do winiaczy z Półwyspu Apenińskiego, tak więc pędem do „Biedronki” i możemy podyskutować – czy to ja jestem zakręcona na punkcie włoskich butelczyn, czy wino jest rzeczywiście bardzo bardzo dobre.